Weet je nog, die reclames waarin iedereen na het sporten zo’n felgekleurde sportdrank achteroversla? Of misschien zie je ze dagelijks in de Albert Heijn, naast het mineraalwater — net dat ene flesje waar je snel naar grijpt na een rondje in het Vondelpark. Maar hier komt het: volgens nieuwe inzichten kan precies die populaire sportdrank meer kwaad dan goed doen voor je nieren. En eerlijk, ik schrok er wel van toen ik het las.
Wat zit er nou eigenlijk in zo’n sportdrank?
Kijk, sportdranken zijn ooit bedoeld voor topatleten — mensen die zweetemmers vol verliezen tijdens zware prestaties. Maar in de praktijk gebruikt bijna iedereen ze: in de gym, op het voetbalveld of gewoon — geen grap — tijdens een dagje shoppen.
- Suiker (vaak meer dan frisdrank, serieus!)
- Natrium (dat helpt vocht vasthouden — lekker voor marathonlopers, minder voor de rest van ons)
- Kunstmatige kleur- en smaakstoffen (want niemand drinkt graag iets dat eruitziet als slootwater)
Mijn collega Marc — fanatiek hardloper — zweert bij “hydratatie”, maar laatst merkte hij al na het drinken van zo’n oranje drankje een rare, zeurende pijn in zijn zij. Toeval? Misschien, maar volgens nefrologen uit Utrecht komt het vaker voor.
De verborgen gevaren voor je nieren
Uit onderzoek van het Radboudumc (nog geen half jaar geleden verschenen) blijkt dat vooral jongeren en jongvolwassenen in Nederland sportdrankjes overschatten. De hoge doses suiker en natrium maken het je nieren lastig — die moeten al die ‘troep’ toch maar weer uit je bloed filteren.
M’n moeder zei altijd: “Alles met mate.” Maar de realiteit is — veel mensen drinken sportdrank structureel, niet alleen bij extreme inspanning. En hier begint het probleem.
- Te veel suiker verhoogt de kans op insulineresistentie: slecht nieuws voor je nieren.
- Te veel natrium vergroot het risico op hoge bloeddruk — en hoge bloeddruk is funest voor nierweefsel.
- Kunstmatige toevoegingen? De impact daarvan snapt eigenlijk niemand helemaal, maar sommige studies linken het aan ontstekingen en nierbeschadiging. Kan toeval zijn, maar ik neem het risico liever niet.
Maar waarom merk je er zo weinig van?
Het irritante is: schade aan je nieren voel je nauwelijks meteen. Je kunt maanden — zelfs jaren — normaal leven, tot de klachten ineens opduiken. Vorige maand nog: iemand in de buurt belandde in het ziekenhuis, pas toen kwamen ze erachter dat haar nieren al lang overbelast waren. Ze dronk dagelijks sportdrank na het fitnessen, “want dat hoorde erbij.”
In veel Nederlandse supermarkten liggen deze drankjes bij de “gezonde keuzes”. Handig marketingtrucje — al weet je inmiddels wel beter, hoop ik.
Wat doe je dan wel ter vervanging?
Okee, misschien klinkt het prekerig, maar gewoon water (eventueel met een beetje citroen of komkommer) is voor de meeste mensen echt meer dan genoeg. Sport je heel intensief (denk: Triatlon of de Nijmeegse Vierdaagse)? Dan is een isotoon drankje soms prima — maar laat je goed adviseren bij de apotheek of een sportarts.
- Water — altijd goed, altijd overal
- Kokoswater — bevat elektrolyten, smaakt beter dan het klinkt (vind ik, al niet iedereen is fan)
- Soms melk — vooral chocolademelk schijnt voor spierherstel verrassend goed te werken (vraag het aan je sportclub, grote kans dat je iemand vindt die het zweert)
En voor wie toch graag iets kleurrijks drinkt: probeer eens Spa Touch of AH Eigen Merk water met een fruitsmaakje. Ze bevatten nauwelijks suiker of zout — en je nieren zullen je dankbaar zijn.
Laatste tip (en een lichte waarschuwing)
Uiteindelijk maak je natuurlijk zelf de keuze — niemand wordt blij van alleen water als je iets met een smaakje wil. Maar al die reclames die beweren dat overal sportdrank bij hoort… Mijn buurvrouw zegt altijd: “Trap er niet in, je bent geen Olympiër.” Hoewel, wie weet, misschien zijn uitzonderingen er altijd…
Probeer komende week eens sportdrank over te slaan na je workout. Kijk wat het met je doet. En als je ervaringen hebt — succesverhalen of juist waarschuwingen — deel ze hieronder, in de groepsapp of met vrienden in de sportschool.
In ieder geval: denk een keertje extra na voor je die felgekleurde dop losschroeft. In het ergste geval bespaar je jezelf een hoop gedoe, en in het beste geval… nou ja, je snapt het wel.
