Wist je dat Nederlanders jaarlijks honderden miljoenen euro’s uitgeven aan huidcrèmes – en dat sommigen zweren bij tubes van 60 euro? Maar als je het mij vraagt, is het hoog tijd om te kijken of dat prijskaartje écht zoveel uitmaakt. Op een regenachtige donderdag, ergens dichtbij het Vondelpark, heb ik mezelf er toe gezet: een eerlijke vergelijk tussen een dure crème en een eenvoudige drogist-variant van 2 euro. Het resultaat? Tja… verre van sensationeel.
Waarom betalen we zo veel voor crème?
Iedereen kent het: je loopt de Etos binnen, kijkt naar die strakke flesjes en glimmende potjes, en voor je het weet heb je weer een halve dagloon uitgegeven aan ‘anti-aging’. Maar waar betaal je nu eigenlijk voor? De verpakking? De geur? Veel merken – denk aan Rituals, La Roche-Posay – laten je geloven dat hun product je huidje transformeert. Mijn collega Femke noemt het ‘marketing in een potje’. Volgens haar (en stiekem geloof ik haar wel) zijn de echte verschillen soms nauwelijks meetbaar.
Ingrediënten: allemaal hetzelfde spul?
Maand geleden nog las ik in een consumentenblad een opsomming van ingrediëntenlijsten. Verrassend vaak zie je dezelfde basis: aqua, glycerine, wat geurstoffen, soms wat vitaminen als ‘wow-factor’. Oké, af en toe duikt er een hip ingrediënt op – hyaluronzuur, Q10, slakkenslijm (ja echt). Maar zelfs die goedkope crème van Kruidvat heeft vitamen E en SPF erin zitten.
- Dure crème: Luxe geur, vaak zwaardere verpakking, exclusieve marketingterm
- €2 drogistcrème: Basis verzorging, soms simpel van geur, geen beloftes over eeuwige jeugdigheid
Vraag het aan mijn moeder, en ze zegt altijd: “Je huid kan het verschil nauwelijks merken, behalve als je allergisch bent.” Trouwens, in mijn vriendengroep is er ééntje die zweert bij biologische olie van de Albert Heijn. Zegt genoeg?
Werkzaamheid: zie je écht verschil?
Hier wordt het lastig. Nog geen drie maanden geleden heb ik fanatiek mijn gezicht ingesmeerd: links met de crème van 40 euro, rechts met die simpele van Kruidvat. En na vijf weken? Misschien een tikkie minder droogte aan de dure kant, of wilde ik dat vooral graag geloven. Volgens de lokale dermatoloog waar ik wekelijks langsfiets, draait het meer om consequent smeren dan om prijs of belofte.
in de chat van mijn voetbalteam kwam trouwens ook al iemand met een TikTok-onderzoek aan: als je huid goed gereinigd is en je de crème regelmatig gebruikt, doet het er verrassend weinig toe wat erin zit. Uitzondering natuurlijk als je huidproblemen hebt – dan beter echt advies vragen, want daar ga ik me niet aan wagen.
Moet je dan alleen nog goedkoop smeren?
Hier wil ik niet te stellig zijn – er zijn redenen genoeg om toch af en toe voor iets duurders te kiezen. Die geur, dat gevoel van luxe als je het opbrengt, het idee dat je investeert in jezelf… Dat kan oprecht een ritueel worden. Maar of het wetenschappelijk gezien uitmaakt? Ik heb mijn twijfels. Voor dagelijks gebruik zou ik m’n geld eerder sparen voor een terrasmiddag in Rotterdam — veel gezelliger.
- Bekijk de ingrediënten (en laat je niet gek maken door moeilijke woorden)
- Test een mini-verpakking als je twijfelt
- Let op SPF, vooral als je vaak buiten bent
- Bij gevoelige huid: kies voor parfumvrij
Tot slot: wat werkt voor jou?
Uiteindelijk is het simpel: wat goed voelt voor jouw huid, werkt. Of dat nu een potje is van €40 of eentje die in de bonus ligt voor €1,99 bij Trekpleister. Het enige wat je volgens mijn buurvrouw écht niet moet doen: slapen met make-up op. Maar ja, ook dat vergeet ik weleens… Dus, wat zijn jullie ervaringen – moet alles duur, of is die goedkope basic soms net zo goed?
Laat een reactie achter of stuur een tip; ben benieuwd of ik de enige twijfelkont ben. In ieder geval: blijf smeren. En blijf kritisch — want goedkoop kan verdraaid goed voelen.
