Vorig weekend zat ik in de keuken van mijn oma in Amstelveen. Ze is 84, haar vriendin Ria 87, samen drinken ze al decennia thee. En terwijl ze zachtjes kibbelen over wie er deze keer de cake mag meenemen, viel me iets op: deze vrouwen verliezen nooit écht het contact, ook niet als het even tegenzit. Hoe doen ze dat toch, vraag ik me al maanden af — zeker nu vriendschappen sneller komen en gaan dan het weer in Friesland.

Er is blijkbaar geen Tinder voor vriendinnen-boven-de-tachtig… maar hun vriendschappen lijken tóch sterker dan de wifi bij mij thuis. Tijd om dit ‘Oma-geheim’ eindelijk te onthullen — voor iedereen die zich soms wat eenzaam voelt of gewoon geen idee heeft waar je oude vriendschappen nu eigenlijk op gebouwd zijn.

Wat doen oma’s anders? Kleine rituelen en ouderwetse eerlijkheid

Het zal je niet verbazen: oma’s zijn niet bezig met groepsapps of eindeloze voice-memo’s in WhatsApp. Nee, zij houden het bij vaste koffie-afspraken — dat vaste moment in de week. “Elke dinsdag om tien uur bij Bakker Bart — alweer dertig jaar,” vertelde Ria. Het klinkt zo simpel, maar juist die gewoontes vormen het fundament van een vriendschap. Overgeslagen? Dan bellen ze elkaar — geen smoesjes over ‘even geen tijd’.

• Stuur een echte kaart op verjaardagen, geen emoji.
• Wandel gerust samen door het park, ook als het regent — hun regenjassen overleven alles.
• Wees eerlijk als iets je dwarszit, maar laat het los (volgens oma: ‘Handen schudden en verder!’).

Vriendschap is soms gewoon werk — maar het geeft je oneindig veel terug

Opvallend: die oma’s verwachten nooit dat de ander het contact legt. Ze zijn zelf ook ‘aan de beurt’. Mijn buurvrouw in Haarlem verzuchtte vorige maand nog: “Je moet af en toe gewoon de telefoon pakken, ongeacht wie het laatst belde.”

Nog iets — deze generatie verwacht geen perfecte gesprekken, spectaculaire uitjes of geslaagde Instagram-foto’s. Een uurtje klagen over het weer, samen boodschappen doen bij Albert Heijn: dat is vaak al genoeg. Misschien klinkt het stoffig, maar ergens — tussen alle rustigheid en kleine gebaren — zit precies die kracht waar wij millennials nog wat van kunnen leren.

Praktische tips om je vriendschappen net zo stevig te krijgen

• Maak het ‘moeilijk’ simpel: Plan vaste contactmomenten. Desnoods elke eerste zaterdag van de maand espresso bij de lokale Koffietent.
• Stuur af en toe een kaart of een ouderwetse brief. Geen grap, dat blijft hangen.
• Accepteer verschillen. Niemand is altijd leuk — zelfs oma niet.
• Wees niet bang voor stilte samen. Volgens mijn moeder zegt dit meer dan duizend woorden.

Soms vraag ik me af of het bij iedereen werkt. Misschien is het gewoon die generatie-instelling? Of draait het uiteindelijk toch om gewoon ‘er zijn’ — ook als je niks te melden hebt. In ieder geval kregen die oma’s het voor elkaar om hun kringen intact te houden, decennia lang, en daar kan je best jaloers op zijn.
In ons buurt-appje was laatst zelfs discussie over: eerst bellen of eerst een afspraak maken? De oma’s halen hun schouders op – gewoon doen, zeggen ze.

Tot slot: Het geheim is geen geheim (maar vooral geen moeite)

Wil je vriendschappen die blijven? Volgens mij vraagt het minder dan je denkt: niet wachten, gewoon afspreken. En af en toe die regenjas aantrekken voor een wandeling in het park — je weet maar nooit wie je tegenkomt.
En vergeet niet, zoals mijn oma gisteren zei tijdens het rummikubben: “Vrienden verdwijnen niet zomaar. Je moet alleen héél soms blijven zoeken.” In ieder geval — zoiets…

Hoe houden jullie contact met oude vrienden? Deel je eigen rituelen in de reacties! Misschien staat straks jouw tip op een ansichtkaart bij een oma in Limburg.