Onlangs struikelde ik over iets waar ik eerst nogal sceptisch naar keek: een relatietherapie waarbij je juist geen diepgaande gesprekken voert of eindeloos naar elkaar moet luisteren. Het klinkt bijna bizar voor Nederland, waar “even praten” onze heilige graal lijkt. Maar statistieken zijn hard — in Amsterdam bijvoorbeeld loopt nog steeds één op de drie huwelijken stuk. Wat als er een alternatieve manier is, zonder ellenlange gesprekken op de bank?
De mythe van communicatie in relaties
Mijn buurvrouw — getrouwd, drie kinderen, leuke hond — klapte laatst uit de school: “Al dat praten heeft bij ons alleen maar ruzies opgeleverd. Misschien moeten we gewoon even stil zijn samen.” Geloof het of niet, steeds meer experts zijn het met haar eens. Recent las ik in de Volkskrant dat bekende methodes als ‘actief luisteren’ niet altijd werken, vooral als het vertrouwen lek is.
En toch blijven wij in het Gooi of in Rotterdam op cursusjes: “Samen communiceren is de sleutel!” Maar werkt het echt zo? Misschien niet altijd…
De Japanse aanpak: gewoon samen zwijgen
De nieuwe trend, eerder populair in Japan (en daar houdt niemand van oversharen), draait om samen aanwezig zijn — zónder je gevoelens van A tot Z te moeten bespreken. De naam? “Co-existence silent method.”
- Geen eindeloze “wat voel jij?”-vragen
- Niet alles hoeft uitgesproken — soms is samenzijn genoeg
- Activiteiten zonder praten: samen koken, wandelen bij de Veluwe, puzzelen
Geloof me, de eerste paar keer voelt het wat ongemakkelijk. Mijn partner en ik probeerden het een maand geleden — gewoon kopje koffie op de bank, geen vragen, geen brainstorm over de boodschappen bij Albert Heijn, niks. In het begin wilde ik na drie minuten tóch iets zeggen. Later voelde het… kalm. ik weet niet of het voor iedereen werkt, maar het haalt wel de druk van “communiceren omdat het moet” weg.
Waarom werkt deze methode?
Psychologen van de Universiteit Utrecht zeggen dat juist de ruimte voor stilte stress verlaagt. Er is minder kans op misverstanden (typisch bij appen: iemand typt “ok” en je denkt meteen dat er iets mis is…) en je leert elkaars aanwezigheid waarderen.
- Meer rust thuis
- Minder behoefte om elk probleem meteen te benoemen
- Een soort “reset” voor de relatie
Een vriend uit Groningen merkte op dat zelfs zijn kinderen rustiger werden toen hij en z’n partner deze aanpak volgden. Oké, misschien toeval, maar het klinkt logisch.
Zelf proberen? Zo pak je het aan
- Kies een vast moment — na het eten, voor het slapen gaan
- Leg de telefoon echt even weg (ik betrap mezelf er vaak zat op dat ik toch nog ‘even mail’ check)
- Doe samen een simpele activiteit: lezen, een wandeling bij de Maas, puzzelen
- Niet evalueren, gewoon ervaren
Natuurlijk, het lost niet alles op. Soms breken woorden toch door of zijn er dingen die wél besproken moeten worden. Maar als de gesprekken alleen maar vastlopen — probeer het eens andersom. In ons vriendenkring was men verbaasd, maar ook benieuwd. Je hoeft niet meteen een goeroe aan de keukentafel te halen…
Slotgedachte
Uiteindelijk is elke relatie uniek — en wat voor mij werkt, past misschien helemaal niet bij jullie. Hoewel, misschien is het tijd om de kracht van samen zwijgen te ontdekken? Deel gerust je ervaringen of mening hieronder — ben ook benieuwd of iemand nog alternatieve stille methodes kent. In ieder geval: succes, en vergeet de humor niet. De was vouwt zichzelf toch niet…
In het kort — soms is minder praten net wat je huwelijk nodig heeft.
