Iedereen die ooit zag hoe ToDoist of Notion trending werd, kent het dilemma: je downloadt een app, speelt ermee, maar bent een week later weer terug bij af. wist je trouwens dat meer dan 60% van de Nederlanders na drie maanden digitale productiviteitssystemen opgeeft? Toch blijven deze tools ons verleiden met beloftes over “focus” en “perfecte taakbalans”.

Maar vorige maand hoorde ik van een collega — zo’n nuchtere Amsterdammer — ineens over de 40+-methode. Geen app. Geen timers. Gewoon A4’tje, stift en ouderwets strepen zetten. Wat blijkt? De hype over dit systeem is totaal terecht. en ik zal je vertellen waarom.

Wat is de 40+ Methode (en waarom werkt het wél)?

In feite is het bijna gênant simpel: schrijf maximaal 40 taken die je móet of wilt doen op één groot vel papier. Die het liefst zichtbaar ophangen — op kantoor, je thuisbureau, koelkast, maakt niet uit.

Elke keer dat je iets afrondt, kras je het keihard weg. Klaar. Niet opnieuw sorteren, geen eindeloze sub-taken of dagelijkse reminders. Alleen visuele progressie. Volgens mijn buurman uit Rotterdam voelt het “zoals je als kind spullen afstreept in een vakantieboekje”. Die herkenbare dopamine.

Waarom het alle digitale alternatieven verslaat

• Niets om af te leiden. Even Instagrammen? Kan niet — A4’tje geeft geen notificaties
• Beperking = focus. Maximaal 40, niet alles wat je hoofd ooit bedenkt. Daardoor wél overzicht.
• Het is bijna fysiek. Strepen zetten, vouwen, dingen toevoegen… voelt gewoon echt.
• Zero learning curve. Mijn moeder begrijpt het, mijn neef van 15 ook. Geen uitlegvideo’s nodig.

En eerlijk: ik was sceptisch — misschien werkt het alleen voor creatieve types, dacht ik. Maar zelfs in de chaos van een standaard Haagse werkweek merkte ik direct verschil.

Zo gebruik je de 40+ Methode (ja, het past zelfs bij chaoten)

1. Neem een wit vel (A4 of liever A3), liefst geen los notitieblok.
2. Schrijf alles op wat nu écht moet — geen ‘misschien ooit’ klusjes. Die zijn voor later.
3. Hang het papier zichtbaar op. (Ik plakte het tegen de binnenkant van de kastdeur — je moet ergens beginnen…)
4. Meedogenloos schrappen als je een taak af hebt. Bij twijfel: laat iets staan tot je tijd hebt, maar maak geen nieuwe lijst tot de oude bijna leeg is.

Opvallend: in mijn vriendenwhatsapp uit Nijmegen werd het ineens een soort uitdaging — wie ‘m het snelst leeg had, trakteert koffie bij HEMA.

Helpt het nou echt voor alles?

Niet alle soorten werk. Voor programmeurs met 15 sub-tickets per user story — waarschijnlijk niet ideaal. Maar bij projecten waar het overzicht maandenlang zoek was, bleek dit een reddingsboei.

Oh, en niet in paniek raken als je maar vijf taken per week afstreept. Soms duurt het eventjes voordat het systeem bij je past — of misschien ben ik gewoon trager dan gemiddeld.

Tips & veelgemaakte fouten (persoonlijke observaties, geen gouden regels…)

• Doe geen dubbele lijsten op verschillende plekken. Eén lijst, anders wordt het chaos.
• Werk afmaken vóór nieuwe dingen toevoegen — anders groeit het uit tot 60, 70, 100 dingen. Geloof me, geprobeerd. Niet handig.
• Durf weg te gooien wat je niet meer aanspreekt. Iets niet gedaan na drie weken? Gooi weg — in Nijmegen noemen ze het “radicale eerlijkheid”.
• Hang je lijst zichtbaar op. Achter de kastdeuren werkt niet voor iedereen (vraag maar aan mijn partner…)

In het kort: probeer het gewoon (of niet…)

Uiteindelijk, of je nu in Utrecht of Groningen zit, het mooie aan deze simpele 40+-methode: je hebt het zelf in de hand. Werkt het voor iedereen? Geen idee. Maar als digitale tools je blijven frustreren, geef het eens een week. Misschien verrast het je.

benieuwd of iemand in je omgeving ermee werkt — of je ervaringen wilt delen? Laat een reactie achter hieronder of laat het weten als je iets beters gevonden hebt. In ieder geval: succes!