Je zit op de verjaardag van je schoonzus — net een leuk gesprek over Ajax of wat er met de Albert Heijn-bonnen gebeurd is. En dan, uit het niets, zegt iemand een paar simpele woorden en het hele gesprek zakt als een pudding in elkaar. Herkenbaar? Ja, mij ook. Opvallend: sommige zinnen kunnen zó destructief zijn dat zelfs mensen uit mijn vriendengroep er niet meer van terugkrabbelen.
De fatale zin: waarom werkt dit zo killing?
Volgens communicatie-experts (en laten we eerlijk zijn, je moeder zei het waarschijnlijk allang) is er één specifieke zin die praktisch gegarandeerd alles wegvaagt:
“Daar hebben we het toch al over gehad?”
Deze frase klinkt misschien onschuldig, maar in praktijk — werkt als een mokerslag. Na die opmerking zie je mensen letterlijk achterover leunen, koffie pakken, of acuut hun telefoon erbij halen. Ik heb het laatst op kantoor gezien, gewoon tijdens een meeting over nieuwe projecten: de energie uit de groep was echt foetsie binnen een paar seconden.
Waarom is deze zin zo gevaarlijk?
- Hij kapt nieuwsgierigheid af. Misschien is het onderwerp al eerder besproken, maar mensen herhalen soms dingen om hun punt te verduidelijken — of omdat ze zich niet gehoord voelen.
- Het klinkt kortaf of ongeïnteresseerd. Vooral in kleine kring (een verjaardagsfeestje in Utrecht, vrijdagavond aan de bar, je snapt ‘m) voelt het als een soort koude douche.
- Je blokkeert verbinding. Op het moment dat iemand ‘daar hebben we het al over gehad’ hoort, stopt het verlangen om verder te praten.
En ja — ik snap het soms ook niet helemaal…
Misschien denk je nu: “Ach, mensen moeten toch maar eens opletten?” Of: “Mijn buurman in Rotterdam zegt altijd alles twee keer, die vraagt er zelf om.” Toch blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Amsterdam dat herhaling in gesprekken essentieel is om vertrouwen en empathie op te bouwen. En geloof me, ik vergeet ook weleens dat iemand iets al verteld heeft — vooral na een lange werkdag.
Wat kun je beter zeggen?
In plaats van direct de deur dicht te gooien, kun je slimme alternatieven inzetten. Het zijn kleine tweaks, maar het verschil is verrassend groot:
- “Dat vertelde je laatst — zo herkenbaar!”
- “Goed punt, hoe kijk je daar nu tegenaan?”
- “Ik geloof dat we het kort besproken hadden, maar vertel nog eens.”
Persoonlijk merk ik dat met zo’n reactie het gesprek meteen op een warmer spoor komt. En het voorkomt die ongemakkelijke stilte, waarna iedereen random weer over het weer begint.
Tips om je gesprekken te redden… of in ieder geval niet te slopen
- Let op herhaling, maar wees mild. Kleine haperingen horen erbij — we zijn geen robots. En in de supermarkt bij de kassa wil je ook niet alleen maar feiten uitwisselen, toch?
- Laat ruimte voor sentiment. Soms willen mensen gewoon even ventileren (vooral bij familiefeestjes in het oosten van het land — daar wordt flink gekletst, geloof me).
- Herken je irritatie, slik ‘m in. Mijn collega vertelde vorige week dat hij soms de neiging heeft om zo’n dodelijke zin eruit te gooien — nu telt hij altijd even tot drie voor hij weet hoe hij reageert.
Tot slot (of nou ja, bijna)
Het is gek, maar één kleine zin kan elk gesprek killen — zonder dat je het doorhebt. Misschien denk je “ach, wat maakt het uit”, maar na een paar keer zie je dat mensen afstand nemen. Kortom, let op wat je zegt — en wees niet te streng voor jezelf als het toch even misgaat. In ons buurtappje zijn we er laatst nog over begonnen, dus je bent niet alleen.
Heb je zelf zo’n zin die alles stukmaakt? Of heb je een gouden tip uit Drenthe of Zeeland? Laat het hieronder weten — want ik ben benieuwd of het overal zo werkt… Of misschien heb ik het gewoon mis. Nou ja, in ieder geval bedankt voor het lezen!
