Op maandagmiddag, toen ik alweer voor de derde keer naar de koffieautomaat liep, wist ik: het is weer zover. De to-do lijst blijft liggen, maar ik scroll door een groepsapp over Koningsdag. Je zou denken dat we als volwassenen beter waren in ‘gewoon doen’, maar uitstelgedrag — daar heeft volgens mijn collega uit Utrecht zelfs de bakker om de hoek last van.

Waarom stellen we toch steeds uit?

Uitstelgedrag is niet alleen van deze tijd — mijn moeder vertelde laatst dat zij vroeger haar studiewerk ook altijd pas ‘s avonds deed, tot ergernis van opa. Toch zijn er vandaag meer verleidingen: Instagram, eindeloze e-mails, een weer-app die je ineens tot reizen inspireert… Maar het zit dieper. Vaak vermijden we taken die we spannend vinden of waarvan het resultaat onzeker is. De oorzaak — een mix van angst, perfectionisme of gewoonte. Waarom ik elke keer begin met opruimen in plaats van die rot mail sturen? Geen idee, of eigenlijk… wel. Het voelt veiliger.

De enige regel die voor mij werkt: de 2-minuten regel

Ongeveer drie maanden geleden hoorde ik in een podcast, ergens tussen de files van Rotterdam en Den Haag, over de ‘2 minuten-regel’, vrij vertaald uit het boek van David Allen. Het idee is kinderlijk eenvoudig: als een taak minder dan 2 minuten duurt, doe je het meteen. Niet morgen, niet zaterdag, niet na de lunch — meteen.

Klinkt te banaal? Toch werd mijn mailbox opvallend leger. Kleine dingen — kwitanties uploaden voor de Belastingdienst, die irritante whatsApp van je zus beantwoorden — schijnen ineens weinig energie te kosten. En je komt in een flow, zoals mijn buurvrouw zegt wanneer ze haar tuin eindelijk wiedt.

Praktische tips: zo pas je de regel direct toe

• Kijk kritisch naar je takenlijst. Graaf één keer per dag door alle openstaande dingen. Zet een sterretje bij taken die écht binnen 2 minuten kunnen.
• Stel géén herinneringen in voor kleine dingen. Uit het oog, uit het hart — niet doen. Direct doen, klaar.
• Begin met iets mini’s. Bijvoorbeeld: open een mail, type het korte antwoord, verzenden. Je merkt: het lucht op.
• Koppel de regel aan vaste momenten. Terwijl je wacht tot het theewater kookt, werk 2-minuten-taken weg. Zelf probeer ik ze te doen voor de eerste meeting van de dag.

Twijfels en valkuilen: niet alles is op te lossen

Ik zeg niet dat dit voor iedereen werkt. Wat als je het druk hebt met werk bij Albert Heijn en drie kinderen thuis? Of als je hoofd vol zit door deadlines van de uni? tja — misschien lukt het gewoon niet die dag. Soms stapelt uitstel zich toch weer op, zeker bij grotere taken. Dan helpt het om die op te delen in microtaken van 2 minuten. Maar hé, misschien is dat alleen voor lijstjesfanaten zoals ik…

Voorbeelden uit het echte leven

Gisteren vroeg een vriend uit Eindhoven of ik deze regel ook toepas op sport. Daar twijfel ik: 2 minuten hardlopen is geen sport — maar die sportoutfit aantrekken, dat kan wel. En het werkt, want eenmaal omgekleed ga ik meestal tóch nog de deur uit. In ons kantoorteam gebruiken we het inmiddels als geintje: “heeft dit meer dan 2 minuten nodig of ben ik gewoon lui?”. Cliché, maar het helpt.

Slotgedachte: gewoon proberen, zonder schuldgevoel

In het kort: uitstelgedrag gaat niet weg door te mopperen. Deze simpele regel heeft mij — én volgens de verhalen in mijn vriendengroep — ècht geholpen. Maar misschien werkt iets anders voor u beter. Wilt u het proberen? Start eens met drie mini-taken vandaag en kijk wat er gebeurt. Of deel hieronder uw eigen tips, want wie weet mis ik nog iets.

In ieder geval: het hoeft niet perfect. Net als deze tekst — er staan vast wat foutjes in. In het echt is het ook nooit af, maar ja… zo gaat dat.