Even eerlijk: op kantoor, thuis of ergens tussen je afspraken — ben je écht effectief bezig? Of betrap je jezelf er steeds op dat je “druk” bent, maar niet per se iets gedaan krijgt? Volgens een studie van TNO verspilt een doorsnee werkende Nederlander wel 2 uur per dag aan… nou ja, niks. Althans, niks zinnigs. Verrast het je? Mij eigenlijk niet eens — vorige week nog vergat ik waarvoor ik m’n telefoon had gepakt. Drie kwartier later wist ik het weer.
Wat is dé grootste tijdverspiller (waar je het niet van verwacht)?
We denken vaak dat vergaderingen, social media, of eindeloos mailen de boosdoeners zijn. Maar eerlijk? Het gaat vooral mis bij zelf-onderbrekingen. Klinkt suf, maar dat was echt een eye-opener voor mij.
in “onze groep”, zo’n WhatsApp met collega’s, klaagt iedereen over te weinig uren in de dag, maar niemand zegt eerlijk hoeveel tijd ze stiekem verliezen aan “even checken”, “iets opzoeken” of schakelen tussen taken.
- Even snel het weer checken — je blijft hangen op Nu.nl
- Bellen met je moeder over het avondeten — ineens ben je je agenda aan het reorganiseren
- Bezig met een rapport — je hoofd springt naar dat ene appje
Herkenbaar? Je bent lang niet de enige — uit een enquête van Intermediair blijkt dat 90% dit (nog steeds!) dagelijks doet.
Waarom onderschatten we micro-afleidingen?
Kort samengevat: je brein houdt van nieuwigheid. Elke keer als je jezelf onderbreekt, krijg je een kleine dosis dopamine. Klinkt onschuldig, maar als je erop gaat letten… pfff. Volgens mijn collega uit Rotterdam is het “net als fietsen met wind tegen — je komt nergens op tijd”. Geloof me, niks frustreert meer dan het eind van de dag doorkijken en beseffen dat je vooral aan het ‘schakelen’ was.
Hoe kun je het wél aanpakken (zonder saai productiviteitshandboek)?
Ik heb alles geprobeerd: Pomodoro, planningsapps, gekleurde post-its — zelfs een week geen notificaties (dat werkte dus 2 dagen). Wat wél een verschil maakte? Een paar simpele gewoontes:
- Plan ‘afleidmomenten’ bewust in. Bijvoorbeeld: elke 50 minuten 10 minuten “vrij dwalen”. Tijdens die momenten mag je WhatsAppen, of de koelkast inspecteren. Gedisciplineerd? Mwah. Praktisch? Absoluut.
- Gebruik ‘single tasking’ als uitgangspunt. Klinkt eenvoudig — is het meestal niet. Maar als ik mezelf dwing één tabblad open te houden, maak ik merkbaar meer af. Trouwens, mijn buurman zweert hierbij. Hij print zelfs zijn documenten uit, zodat hij z’n mail niet ziet.
- Leg triggers buiten bereik. Op kantoor leg ik m’n telefoon standaard in de kast. Voelt raar, werkt als een tierelier (al mis ik weleens een Tikkie… ja, dat kan dus ook gebeuren).
En nog een tip die ik gewoon van m’n moeder heb meegekregen: als iets binnen twee minuten kan, doe het meteen. Blijft het langer liggen? Zet het maar op de to-do, anders ben je het kwijt voor je koffie koud is.
Makkelijk is het niet… of misschien juist wel?
Natuurlijk — er zijn dagen dat je gewoon geen zin hebt om gefocust te werken. Is ook menselijk, toch? Tijdverspilling hoort er een beetje bij, vooral als je in de Randstad woont en sowieso altijd onderweg bent. Soms moet je gewoon even dom scrollen. Maar als het structureel is? Dan loopt je energie (en motivatie) langzaam leeg. In het kort: je hoeft je niet te schamen om af en toe te verdwalen in je eigen dag, maar doe het bewust.
Dus: probeer deze maand eens bij te houden waar je tijd naartoe gaat (ik gebruik gewoon het notitieboekje van HEMA — digitaal vergeet ik het toch). wedden dat je verrast bent hoe snel je weer “even iets” tussendoor doet? In ieder geval — als je nog een gouden tip hebt, laat het vooral weten in de reacties. Misschien werkt het voor ons allemaal… of ligt het gewoon aan mij. In ieder geval, succes!
