Officiële Erkenning van de Italiaanse Keuken

De Italiaanse keuken, die al lange tijd wordt gewaardeerd om zijn diepe regionale tradities, is door UNESCO erkend als een «intangibel cultureel erfgoed» — een status die het land hoopt te versterken op mondiaal niveau en meer toeristen aan te trekken. Deze erkenning komt na een stemming door een cultureel comité van UNESCO, de organisatie van de Verenigde Naties voor onderwijs, wetenschap en cultuur, die plaatsvond in New Delhi. Italië startte dit proces in 2023, waarin de regering haar culinaire tradities benadrukte als een sociaal ritueel dat families en gemeenschappen verbindt.

Waarom Italiaanse Keuken als Cultuurelement?

De keuze van UNESCO benadrukt niet specifieke gerechten of regio’s, maar de waarde die Italianen hechten aan de alledaagse rituelen rondom voedsel. Denk aan de uitgebreide zondagse lunch, de traditie waarbij grootmoeders kinderen leren tortellini perfect te vouwen, en het gezamenlijk aan tafel zitten om te genieten van een maaltijd. Premier Giorgia Meloni verklaarde in een Instagram-bericht dat Italië de eerste in de wereld is die deze erkenning ontvangt, een eer die volgens haar de nationale identiteit bevestigt.

De Betekenis van de Erkenning

Volgens Meloni vertegenwoordigt de Italiaanse keuken meer dan alleen het bereiden van eten; het omvat cultuur, traditie, arbeid en rijkdom. Eugen de Italiaanse cultuur wordt volgens UNESCO beschouwd als een culturele en sociale mengeling van culinaire tradities die onder meer het zorgen voor jezelf en anderen omvat, het uitdrukken van liefde, en het herontdekken van culturele wortels. Het proces onderstreept de dagelijkse rituelen rond voedsel en de rol die koken speelt als een vorm van liefde en verbondenheid.

Mogelijke Economische Voordelen

De lijst van UNESCO zou extra economische voordelen kunnen opleveren voor Italië, dat al bekend staat om zijn gastronomie. De agri-food keten vertegenwoordigt ongeveer 15 procent van het nationale bruto binnenlands product (BBP). Daarnaast kan de erkenning enige verlichting brengen voor traditionele familiebedrijven, die vaak de ruggengraat vormen van de Italiaanse eetcultuur, maar het momenteel moeilijk hebben door een toenemende marktpolariteit tussen luxe en goedkopere opties.

Andere Cultuurhistorische Erkenningen

Deze onderscheiding is niet uniek voor Italië. In 2010 werd bijvoorbeeld de Franse «gastronomische maaltijd» op de lijst van UNESCO geplaatst, waarmee de traditie werd erkend om belangrijke levensmomenten rond de tafel te vieren. Andere voedseltradities die recentelijk zijn erkend, omvatten bijvoorbeeld de cidercultuur van Spanje’s Asturische regio, het Senegalese gerecht Ceebu Jen en het traditionele kaasmaken in Minas Gerais in Brazilië.

Werkwijze van UNESCO

Elk jaar beoordeelt UNESCO nieuwe kandidaten voor haar lijst met immaterieel erfgoed. Deze lijst bevat onder andere een representatieve lijst, een lijst voor praktijken die dringend moeten worden beschermd, en een register van effectieve beschermingspraktijken. Tijdens de jaarlijkse vergadering in New Delhi beoordeelde de commissie onder meer 53 voorstellen voor de representatieve lijst, waarin al 788 items zijn opgenomen. Tot de genomineerden behoorden onder andere de Zwitserse yodelling, de techniek van het weven van Bangladesh’s Tangail-sarlen, en de familiecircussen in Chili.