Powerbank is uit de mode: Nederlanders ontdekken deze slimme oplossing

Powerbank overbodig? Ontdek waarom Nederlanders massaal kiezen voor shared charging hubs en slimme oplaadplekken onderweg.

Toen ik vorige week met de trein naar Utrecht zat, viel het me ineens op: niemand groef meer in z’n tas naar een powerbank. Ooit was het dé redder in nood (ik heb er ergens nog zo’n zware Xiaomi liggen, al drie jaar leeg). Maar nu zie je vooral mensen die hun telefoon anders opladen—handiger, lichter en, eerlijk, gewoon slimmer.

Dutch train charging station smartphone

Hoe het begon: de tijd dat iedereen een powerbank had

Weet u het nog? Drie, vier jaar geleden—iedereen sleepte zo’n rechthoekig blok mee. Zeker op festivals of tijdens werktrips: powerbank vergeten betekende stress. Ik herinner me mijn collega uit Groningen die zelfs één in haar auto had liggen, “voor noodgevallen”, zei ze altijd.
Maar eerlijk, zo handig was het ook weer niet. Altijd kabels kwijt, lading vergeten, na een tijdje werd die batterij bovendien snel zwakker. Of was dat alleen bij mij zo?

De nieuwe trend: delen of slim onderweg opladen

Wat zie ik nu steeds vaker in de stad, op universiteiten, zelfs in koffietentjes als Coffeecompany of Dudok? Iedereen plugt z’n telefoon gewoon in een shared charging hub of een snellaadpaal. In Amsterdam staan ze in bijna elk winkelcentrum—en mijn buurvrouw uit Den Haag wees me laatst zelfs op een app waarmee je per minuut afrekent voor het lenen van een draagbare lader.

  • Powerbank sharing-kiosken: Je pakt een opgeladen lader, scant een QR-code, betaalt contactloos—en levert ‘m ergens anders in. Geen gedoe meer met je eigen powerbank te moeten opladen.
  • Openbare charging stations: Vooral bij NS-stations en sommige buslijnen vind je nu stopcontacten en USB-poorten in de wagon of op het perron. Vooral fijn als je onderweg werkt.

Voordeel? Minder spullen, minder stress

Persoonlijk vind ik deze vernieuwing een hele opluchting. Geen volle jaszakken meer, geen dubbele kabels zoeken—en als het regent, hoef ik niet in een natte tas te graven. Er is natuurlijk altijd het risico dat alles bezet is. Dat overkwam me vorige maand in A’dam Centraal om 18:00—maar meestal is er voldoende plek.

En, misschien nog belangrijker: je hoeft geen geld meer uit te geven aan (opnieuw) een powerbank als je oude niet meer werkt. Gemeente Rotterdam lanceerde zelfs een proef in 2024 waarbij je op pop-up evenementen gratis kunt opladen. Mijn vriend uit Haarlem zweert erbij—hij nam zijn powerbank letterlijk niet eens meer mee naar Lowlands.

charging hub in Dutch cafe

Tips om zelf slimmer om te laden, zonder je eigen powerbank

  • Check vooraf waar charging hubs staan. Op sites van NS, Q-Park en veel musea staat een actuele kaart. Scheelt zoeken.
  • Gebruik powerbank sharing apps: Diensten zoals ChargedUp en Lime zijn makkelijk te vinden in de app stores en werken op veel plekken in de Randstad en Brabant.
  • Vraag ernaar als je ergens bent: Steeds meer horeca laat je gewoon even opladen, vooral als het rustig is. Mijn moeder had laatst zelfs in een HEMA haar mobiel aan het infopunt gehangen.
  • Kies een duurzame optie: Deelbare powerbanks en hubs gaan langer mee dan tientallen kleine apparaatjes. Goed voor je portemonnee én het milieu.

Is de powerbank dan echt weg?

Nou, misschien niet helemaal. Sommige mensen willen gewoon hun eigen spullen houden—snap ik ook wel. En op plekken waar nog geen hubs zijn (in Drenthe is het, volgens mijn nicht, soms nog zoeken), zal de powerbank voorlopig niet uitsterven. Toch zie ik de trend: steeds meer mensen laden onderweg op, zonder hun eigen lader. Bijkomend voordeel—minder verloren powerbanks in de trein, daar hoor ik conducteurs in de ochtend nogal eens over klagen.

Wat vind jij?

Opladen onderweg wordt dus sneller én slimmer—maar ben ik de enige die z’n powerbank nu zelden mist? heb jij al een charging hub of deelbare lader geprobeerd, of zweer je bij je eigen? Vertel het in de reacties. Misschien ontdek ik nog nieuwe hacks… In ieder geval: de tijd van zware, altijd-lege powerbanks lijkt binnenkort verleden tijd. Nou ja, voorlopig dan.