Even eerlijk – wie heeft er niet geprobeerd om netjes prioriteiten te stellen? Vooral op maandag, als het voelt alsof iedereen in de randstad ineens “meer focus” predikt op LinkedIn. Maar werkt het echt? Mijn buurvrouw uit Haarlem riep laatst tijdens onze ochtendkoffie: “Het is dweilen met de kraan open!” De waarheid is, bijna niemand houdt dit gedoe langer dan een week vol.

De mythe van prioriteiten: waarom ze je juist belemmeren

We zijn het gaan geloven: prioriteitenlijsten geven structuur. Dat klinkt goed, maar volgens coach Sander Vos (Amersfoort, misschien kent u ‘m) is dat inmiddels een soort moderne toverformule geworden. Het probleem? In de praktijk schuif je de moeilijke taken alsnog voor je uit. Vorige maand probeerde mijn collega zo’n lijstje — resultaat: elke dag dezelfde drie punten bovenaan. Klinkt bekend?

Het blijkt dat onze hersenen veel slechter omgaan met harde keuzes dan we denken. En laten we eerlijk zijn, soms voelt ‘iets afronden’ sowieso beter dan niks doen — of het nu prioriteit had of niet. Sander zegt: “Stop met plannen per belangrijkheid, begin met werken volgens energie en aandacht.”

Een frisse methode: werk met blokken, niet met rangen

Nieuw is deze aanpak trouwens niet. Maar in Nederland zie je hem steeds vaker. Het idee: je verdeelt je dag in blokken van tijd, afgestemd op hoe je je voelt. Dus: geen eindeloze lijstjes, maar bijvoorbeeld ‘van 9 tot 11 doe ik alleen creatieve dingen – mails komen later wel’. Mijn moeder zei ooit: “Je kunt niet alles tegelijk oplossen, jongen.” Blijkbaar had ze gelijk.

• Plan blokken op basis van je energieniveau (ochtend? begin met lastig werk)
• Maak ruimte voor pauzes – de NS noemt het niet voor niks de ‘overstap’
• Sta open voor verschuiven — misschien werkt iets morgen gewoon beter

Afgelopen week testte ik dit zelf met een oud notitieboekje—geen app, niks ingewikkelds. Na drie dagen merkte ik dat die beruchte ‘urgent’ taken ineens logischer leken. misschien kwam het doordat ik alles wat ruis was gewoon opzij schoof. Of omdat niemand me stoorde tussen 11 en 13 uur, wie zal het zeggen.

Wat levert deze aanpak nu echt op?

Mijn collega uit Rotterdam zegt: “Ik heb meer grip en ben minder opgejaagd.” Zelf merkte ik vooral dat het einde van de dag minder aanvoelde als “waar is de tijd gebleven?”. Volgens de coach komt dat omdat je jezelf niet constant verplicht tot herprioriteren.

Let wel: zeker niet alles lukt direct—vorige dinsdag blokte ik expres een uur voor sport, maar ja, het regende, dus ben ik pannenkoeken gaan bakken. kan gebeuren. Het voordeel is wel: je rekent jezelf er niet op af.

Probeer het zelf: zo begin je morgen zonder stress

• Kies 2 of 3 belangrijke blokken voor je dag, niet meer
• Noteer wat je in elk blok wil doen, liefst kort
• Zet je telefoon op stil tijdens zo’n blok—serieus, zelfs als je verwacht dat Jumbo belt
• Durf te schuiven. Een blok hoeft niet perfect—uiteindelijk draait het om de rust, niet om de afvinklijst

Nog één tip uit de praktijk: deel je aanpassing met collega’s. In mijn team-app was de reactie: “mooi, dan weten we wanneer we niet moeten storen.” Werkt écht.

Tot slot… misschien

Dus: prioriteiten zijn niet per se verkeerd, maar ze zijn niet alles. Een blok-aanpak geeft meer ademruimte en gek genoeg—meer focus. probeer het gewoon een week en kijk wat er gebeurt. Of niet, misschien werkt juist jouw eigen chaos wel beter. In ieder geval hoor ik graag of het nut heeft. Schrijf hieronder je ervaring of tips — altijd welkom!