Stel: je hebt een weekendtrip naar Antwerpen gepland. Niet te veel bagage, want NS heeft soms gezeur met grote koffers. Maar hóe past alles in zo’n klein ding? Laatst hoorde ik over die Japanse vouwtrend — minimalisme met een vleugje magie. En ja, zelfs mijn chaotische collega beweert dat ze nu moeiteloos inpakt. Dus ben ik erin gedoken.

Waar komt die vouwtrend vandaan?

Japan is de bakermat van de Kondo-methode, minimalisme — en nu dus het slimme vouwen van je garderobe, oftewel: ‘origami voor volwassenen’. Inspiratie? Kantoorpersoneel in Tokio, altijd onderweg, die zweren bij koffers niet groter dan een boodschappentas. M’n tante uit Amstelveen (groot Japan-fan) zei trouwens vorige maand: “Eens proberen, je hoeft nooit meer te zoeken naar dat ene shirt.”

Zo werkt de vouwtruc (zelf geprobeerd)

Het idee is simpel: je rolt en vouwt alles op zo’n manier dat alles strak naast elkaar ligt — niks proppen, geen gekreukel. Via YouTube ontdekte ik de “bundeltechniek”: stapel broeken, shirts, sokken in een grote vierkante ‘pakketje’, alles om elkaar heen gevouwen. in theorie heb je dan één reuze burrito, die precies in je koffer past. Enthousiast probeerde ik het uit. Oké, toegegeven: eerste keer duurde het twintig minuten, maar daarna ging het écht sneller.

• Begin met de grootste items (je jeans, truien) als onderlaag
• Kleedjes en overhemden half overlappend er bovenop
• Stop sokken/ondergoed in een tasje of juist in schoenen — mijn moeder zweert hierbij
• Rol shirts strak op en gebruik deze rollen als versteviging aan de randen
• Helemaal klaar? Pak alles samen als een ‘pakket’ en klik dicht

Het ziet er bijna nep uit, maar alles paste. Zelfs die extra hoodie — hoewel misschien enkel geschikt voor de zomer…

Wat levert het op?

De winst? Uren minder stress met in- en uitpakken. Je ziet in één oogopslag wat je hebt, niks raakt zoek. Op Schiphol checkten ze m’n koffer laatst sneller, omdat alles overzichtelijk bleef liggen. Vriendin van mij uit Utrecht reisde zo door Japan en zweert dat ze nooit meer anders pakt — al geef ik eerlijk toe: die dikke, Nederlandse wollen truien zijn minder geschikt voor deze techniek.

M’n eigen tips & kleine mislukkingen

– Gebruik packing cubes voor nog meer overzicht (gewoon te koop bij HEMA).
– Laat zware dingen (zoals schoenen) altijd onderaan liggen — dat voorkomt chaos na een kleine schok.
– Toch vergeten: laat bij thuiskomst je koffer open staan, dan zie je gelijk of alles werkt.
Onlangs vergat ik trouwens m’n tandenborstel, ergens onderweg tussen al die netjes gevouwen sokken. Dus — misschien werkt het niet voor iedereen, of ik ben gewoon slordig…

Is deze trend voor iedereen?

Niet iedereen is fan. In onze groepschat hoor ik gemopper (“te veel gedoe”, “ik gooi liever alles erin”), maar zelfs de sceptici erkennen: het scheelt ruimte en ergernis. Misschien heb je kids (dan: test eerst met hun kleren), of reis je graag licht. De trend werkt vooral als je bereid bent even extra aandacht aan het begin te geven — daarna kun je genieten van minder sjouwen en meer overzicht.

Zou ik het aanraden? Ja, zeker voor korte trips. Voor een lange roadtrip door IJsland… misschien toch maar traditioneel inpakken, want dikke jassen laten zich niet vouwen als origami.

Samenvatting & jouw ervaring?

Kortom, de Japanse vouwtrend kan écht verschil maken in hoe je reist. Je hoeft geen minimalistisch wonder te zijn — gewoon proberen als je volgende keer weggaat. Of misschien is het gewoon een fancy excuus om minder mee te nemen, wie weet. Wat zijn jullie geheimen om alles in één koffer te krijgen? Deel je beste tip hieronder — ik blijf zelf ondertussen oefenen. in ieder geval, succes met inpakken!