Wist je dat 50-plussers in Nederland zich gelukkiger voelen dan jongere generaties? Werd onlangs besproken bij de koffieautomaat – een collega van 29 vond dat bijna verdacht. Toch blijkt het vaak waar, zelfs volgens het CBS. Wat is hun geheim? Mijn moeder (68, Utrecht) zei ooit: “Wij praten wel, maar niet altijd over wérk.” Misschien zit daar iets in.

Het onverwachte geheim: communicatie zonder ruis

De meeste vijftigers die ik ken – uit mijn buurtje in Haarlem, uit het ouderwets gezellige koor en van een Facebookgroep over wandelen in de Veluwe – hebben één ding gemeen. Ze communiceren met minder haast, minder nadruk op gelijk krijgen en vooral: met minder drempels. Aan de ene kant zó ouderwets, maar aan de andere kant lijkt die stijl allesbehalve stoffig.

Wat doen zij dan anders?

• Niet alles delen – Mijn buurman Jan (64) zei het vorige maand mooi: “Soms klets ik mee, soms niet. Je hoeft niet elke mening te geven.” Klinkt saai, werkt rustgevend.
• Luisteren voordat je praat – Noemt zichzelf ‘ouderwets beleefd’, maar je voelt het verschil. Meestal luister je even, stel je een vraag. Dat maakt gesprekken minder oppervlakkig.
• Soms gewoon zwijgen – In ons WhatsApp-groepje laat een 52-jarige vriendin soms chats dagen liggen. Geen drama, niemand boos. Probeer dat maar eens onder dertigjarigen…

Zou het komen doordat ze opgroeiden zonder social media? Of is het de levenservaring – relaties, werk, verliezen, ruzies? Misschien allebei. In ieder geval zijn ze minder bang voor een stilte of een ‘gat’ in het gesprek.

Waarom worden ze daar gelukkiger van?

Ik vroeg in onze buurtkroeg aan vier verschillende 50-plussers: ‘Is communicatie echt jullie geheime gelukstruc?’ De meningen liepen uiteen, maar drie punten bleven hangen:

1. Minder stress door minder woorden: Niet alles hoeft besproken te worden. “Dat lucht op,” zei een vrouw van 59 uit Amsterdam Oud-West.
2. Meer échte verbinding: Doordat je selectiever praat, wordt het contact intiemer. Een kop koffie, een wandeling, klein nieuws — geen lawaaierige borrel met dertig mensen tegelijk.
3. Eigen tempo: Niemand die je opjaagt. “Mijn dochter stuurt appjes,” zei mijn oom uit Breda, “maar ik antwoord gewoon morgen.” Nou ja, dat moet je durven natuurlijk.

Tips voor jongere generaties – en een kleine disclaimer

• Durf te zwijgen: Stilte in een gesprek betekent niet dat het saai is. Gun jezelf dat ongemak, je went eraan.
• Koester offline contact: Face-to-face kletsen voelt anders dan een appje – althans, volgens mijn ervaring. Probeer het gewoon eens. Of niet, maar dan weet je het nooit.
• Wees selectief met delen: Niet iedereen hoeft alles over jouw leven te weten. Het geeft ruimte in je hoofd.

Ik zeg niet dat dit voor iedereen werkt – misschien functioneer jij juist beter als je alles deelt, continu online bent en snel reageert. Maar de meeste 50-plussers die ik spreek, kiezen bewust voor een rustiger communicatiestijl. Dat bracht hen niet alleen rust, maar vaak zelfs meer geluk.

Tot slot – wat werkt voor jou?

In de tram gisteren hoorde ik twee vrouwen van tegen de zestig giechelen om een oude mop. Ze zeiden bijna niets – snapte ik eerst niet. Maar misschien is dat juist de truc: minder woorden, meer lol.

Dus: Probeer eens een gesprekje met je leeftijdsloze buurman of moeder. Laat je telefoon even in je zak. En als je ideeën of ervaringen hebt – deel ze hieronder. Misschien missen we allemaal iets eenvoudigs… nou ja, zoiets.