Even eerlijk — had u tien jaar geleden gedacht dat u nu met quinoa en airfryer-experimenten zou zitten? Nederlandse keukens veranderen sneller dan het weer in april, vooral bij 50-plussers. Dat is geen gekke wending. Recent las ik in de Volkskrant dat meer mensen van boven de vijftig hun vertrouwde gehaktbal laten staan voor iets nieuws. Waarom? Nou, daar zit een verhaal achter.
Oude gewoontes vs. nieuwe avonturen
Vroeger was koken vooral een vast patroon. Op maandag aardappels-groente-vlees (AGV), vrijdag vis, zondag soep — veel Hollandser werd het niet. Mijn moeder uit Utrecht grapt vaak: “Wat je niet kent, eet je niet.” Maar nu laten steeds meer 50-plussers zich verrassen. Geen idee of het de tijdsgeest is, of gewoon de verveling — maar AGV is niet heilig meer. In mijn vriendengroep ruikt het tegenwoordig vaker naar currypoeder dan naar spruitjes.
Gezondheid is hip (en soms ook verdacht lekker)
Drie maanden terug hoorde ik in onze buurtapp dat bijna iedereen bezig is met ‘gezonder koken’. Minder zout, minder vlees — en dan de onvermijdelijke hummus erbij. Misschien ligt het aan de nieuwe supermarktaanbiedingen, of aan de realiteit van een hogere bloeddruk. Wie zal het zeggen? Feit is: de keuken van mijn buurvrouw in Amersfoort verandert elk kwartaal in een soort proeftuin voor linzenbrij en gegrilde groente. Gek genoeg, het smaakt nog ook — meestal dan.
- Meer groente, uit de streek (mijn zus zweert bij Oogst.nl)
- Vaker zelf kruidenmixen maken (gewoon, omdat het kan)
- Experimenteren met plantaardig — soms raakt het plankje kaas amper aan
Of dit voor iedereen werkt? Geen idee — misschien moet u het gewoon zelf ondervinden.
Appels zijn uit, foodblogs zijn in
Wat mij opvalt: vroeger las je een Margriet voor inspiratie, nu volgen 50-plussers massaal TikTok-koks en online foodies. “Heb je Ottolenghi’s zoete-aardappelsoep al geprobeerd?” vroeg een collega laatst — ik had geen idee waar ze het over had. Toch een paar keer geprobeerd. Soms wordt het iets, soms beland je met een halfbakken aubergineschotel. In het algemeen geldt: iedereen doet maar wat. En dat is nou juist zo leuk.
Sociaal koken: samen eten maakt blijer
Nieuw is ook dat koken nu veel vaker samen gebeurt. Mijn moeder en haar buurman (beiden 67) organiseren om de week een kleine proeverij met vrienden. Elk brengt iets, soms Italiaans, soms Surinaams — soms mislukte quiche die tóch op is. Het grote voordeel: je eet niet alleen gevarieerder, je krijgt er gratis gezelligheid bij. Een beetje als die oude Haagse eetclubjes uit de jaren 90, maar dan moderner.
Praktische tips uit eigen ervaring
- Probeer eens per maand een recept uit een ander land. Indonesisch, Portugees, maakt niet uit.
- Haal kruiden op de markt — goedkoper én leuker dan die zakjes van de AH.
- Denk niet te moeilijk: een simpele salade met verse feta en geroosterde noten doet wonderen.
- Laat je vooral niet afschrikken door mislukking. Mijn eerste vegaburger was niet te eten, maar daarna werd het beter… meestal.
De hamvraag: waarom nu?
Het is denk ik een mix van tijd, gezondheid en nieuwsgierigheid. Zonder kids aan tafel, meer vrije tijd en een zee aan recepten binnen handbereik, wordt experimenteren aantrekkelijker. En misschien even eerlijk: na vijftig wil je jezelf gewoon nog verrassen. Ik snap het dus wel, al maak ik ook nog gewoon stamppot op dinsdag — daar verandert niks aan.
Tot slot
Blijf vooral proberen en lachen in de keuken — wat er ook op tafel komt. Of u nu fanatiek met tofu in de weer gaat of stiekem toch aan de draadjesvlees blijft: het mag allemaal. En trouwens, mocht u een gouden tip hebben voor een Hollands-Thais recept — ik hou me aanbevolen. Deel ‘m gerust hieronder, of vraag bij de Appie naar dat ene vergeten kruid… in ieder geval, eet smakelijk!
