Opvallend feit: de verkoop van koffers in de Bijenkorf kelderde deze zomer met bijna 30%. Toeval? Nauwelijks. De afgelopen maanden hoor ik het van alle kanten: millennials die luxe reizen laten voor wat ze zijn en gezellig een weekendje Texel plannen of – jawel – kamperen bij de Lek. Waarom is dit ineens zo populair? En is het écht zo’n game changer als mijn collega’s beweren (hoewel, dat woord klinkt alweer te Amerikaans…)?
Moe van dure vakanties: het ‘genoeg is genoeg’-gevoel
Vroeger – zo’n jaar of vijf terug – stond elke vriendengroep paraat voor die ene verre reis. Naar Bali, Costa Rica of Thailand, want “je leeft maar één keer”. Maar inmiddels hoor ik steeds vaker dat mensen langzaamaan hun buik vol hebben van het gevlieg, het zoeken naar goedkope tickets en het eindeloze geregel. Mijn buurvrouw (34, werkt bij de ING) zei laatst: “Na een week Thailand kom ik vermoeider thuis dan ik vertrok. En iemand moet toch voor de katten zorgen.” Herkenbaar?
Financiën spelen natuurlijk ook mee. Een ticket naar Azië met alles erop en eraan kost inmiddels makkelijker €1500 per persoon. In onze groepsapp was laatst discussie: wat levert zo’n verre reis nu écht op, behalve TikTok-filmpjes en een jetlag? Voor velen – vooral hier in Amsterdam – is het antwoord ineens “niet zoveel meer”.
De opmars van de micro-vakantie: klein is het nieuwe groot
De cijfers liegen er niet om. Volgens een onderzoek dat ik vorige maand las bij Nu.nl stijgt het aantal geboekte ‘micro-vakanties’ met bijna 40% ten opzichte van 2022. Wat is dat dan? Simpel gezegd: korte tripjes van 2 tot 4 dagen, vaak dichtbij huis – naar de Veluwe, de Waddeneilanden of zelfs een tiny house in Brabant.
- Minder reistijd, meer ontspanning
- Makkelijk last minute te boeken
- Toegankelijk, zelfs als je geen weken vrij kunt nemen
- Lagere kosten, minder gedoe
Een vriend van mij werkt bij Coolblue en gaat tegenwoordig vaak spontaan een nachtje weg naar Zeeland met zijn partner. “Het hoeft niet exotisch, als ik maar even offline kan gaan – zonder mijn mailbox vol te zien lopen.” Misschien werkt het niet voor iedereen, maar er zit wel wat in…
Meer aandacht voor lokale parels (en minder ‘travel guilt’)
Sinds corona – ja, ik weet dat we het niet meer willen horen – waarderen we massaal wat dichterbij is. Plots is het cool om op ontdekking te gaan in Twente of een wijnproeverij te doen in Gelderland. Ik moet zeggen: vorig jaar in de Biesbosch voelde ik me een soort toerist-in-eigen-land. Geeneens slecht.
Bovendien: vliegen is steeds minder vanzelfsprekend. De een doet het vanwege klimaat, de ander uit budget-overwegingen, maar bijna iedereen in mijn kring noemt tegenwoordig “travel guilt”. Je collega’s weten nu écht waar die CO2-calculator voor is — en daar doe je toch iets mee, bewust of onbewust.
Praktische tips: zelf aan de slag met micro-vakanties
Benieuwd of micro-vakanties wat voor jou zijn? Hier een paar dingen die bij mij werken (al zijn smaken natuurlijk verschillend):
- Probeer spontaan te boeken: één regenachtige dinsdag had ik ineens een boshut geregeld via Natuurhuisje.nl. Geen spijt!
- Nodig vrienden uit of ga juist solo — allebei leuk
- Kijk buiten de Randstad: ontdek Drenthe, Friesland, of die minuscule camping in Limburg
- Laat je telefoon eens écht uit — ook al is het maar een halve dag
Uiteindelijk gaat het meer om de ervaring dan de Insta-post. Hoewel, een leuke foto in de duinen doet het nog steeds goed, laten we eerlijk zijn. In ons Slack-kanaal was iedereen jaloers op mijn heidewandeling. Niet dat ik het daarvoor deed, trouwens…
En nu?
Of deze micro-vakantie-trend blijvend is? Geen idee. Maar ergens snap ik het wel: minder gesleep, minder keuzestress, en gewoon lekker dichtbij tot rust komen. Misschien probeer ik volgende maand een weekendje Brabant — tenzij iemand een beter idee heeft?
Welke plekken raden jullie trouwens aan? Drop ze gerust in de comments of stuur me een DM, ben benieuwd welke geheime spots ik nog mis. in ieder geval: fijne vakantie, waar je ook heen gaat.
