Heb je je ooit afgevraagd wat er gebeurt als je gewoon stopt met make-up dragen? Geen mascara, geen foundation — niks. Onlangs probeerde ik het zelf (oké, deels uit luiheid, deels experiment). Het resultaat? Verrassend anders dan ik dacht.
Waarom zou je make-up laten staan?
Voor ik begin: ik ben geen make-up hater. Op zaterdagavond in Utrecht voel ik me soms echt naakt zonder eyeliner. Maar maanden geleden — ergens rond de deadline stress en na het zoveelste zakje kruidnoten, besloot ik: 30 dagen zonder make-up. Mijn huid was grauw, ik had weinig inspiratie, en na een gesprek met een collega die altijd ‘bare faced’ naar kantoor komt, dacht ik… waarom niet?
De eerste week: schaamte & nieuwsgierige blikken
- Eerlijk is eerlijk: de eerste dagen voelde ik me best exposed.
- Buren maakten opmerkingen als: “Ben je ziek?” Classic.
- Op het werk in onze kantine bij AH to go hoorde ik fluisteren — misschien verbeelding, misschien niet.
Maar tegelijkertijd viel er direct een soort last van mijn schouders. Geen geklier met mascara die altijd op mijn bril belandt. Geen foundation die je ‘s avonds uit je poriën moet schrobben, je kent het wel.
Wat gebeurt er met je huid zonder make-up?
M’n eerste observatie: minder roodheid. Al na een week was mijn huid niet meer zo geïrriteerd. Misschien toeval, misschien een beetje wishful thinking — maar ik hoorde vergelijkbare verhalen uit onze Signal-groep. Mijn buurvrouw (rond de 50, fan van BB-cream) zei laatst dat haar huid “eindelijk eens normaal voelde” toen ze na een week skipte.
Oh, en puistjes? Die verschenen nauwelijks meer. Hoewel, misschien zat ik minder met mijn handen aan mijn gezicht. Moeilijk te zeggen… In ieder geval hoefde ik minder dure skincare uit Haarlem te kopen.
Mentaal effect: stukje vrijheid, stukje ongemak
Hier verwachtte ik het minst van, maar het bleek het interessantste. Opeens krijg je je eigen gezicht te zien zonder dat filter. De eerste paar dagen voelde ik me minder “klaar om te presteren”, zeker bij Zoom-calls met klanten uit Groningen of Den Haag. Maar na week twee was het anders — het werd een soort non-issue.
Vrienden valt het trouwens amper op. Mijn moeder zei zelfs — tussen neus en lippen door — dat ik er “frisser” uitzag. Nu ben ik niet overtuigd dat dat altijd zo was, maar het voelde wel goed, die achteloze eerlijkheid.
Praktische gevolgen: tijd, geld en routines
- Meer tijd in de ochtend — echt, tien minuten extra koffie. Mijn fietsritje naar werk werd ineens relaxter.
- Minder plastic afval — geen wattenschijfjes en make-updoekjes meer. Scheelt gewoon een halve zak GFT per week.
- Geld besparen — op één maand geen nieuw poeder gekocht, dat merkte ik behoorlijk toen ik laatst boodschappen deed bij Jumbo.
Natuurlijk miste ik soms die finishing touch voor een belangrijke meeting. Maar goed, dat was te overzien. Uiteindelijk zijn het de gewoontes die het lastig maken om te veranderen, niet per se de make-up zelf.
Wat heb ik geleerd — en ga ik door?
De grootste verrassing? Je raakt eraan gewend. Waar de eerste dagen als een nederlaag voelden, voelt het na een maand gewoon… licht. En eerlijk gezegd — ik heb mijn mascara nog niet helemaal verbannen, maar hij komt nu alleen uit de la als het echt moet (denk festivals of verjaardagen bij Piet’s Frites).
Laat ik duidelijk zijn: make-up is voor veel mensen fun én expressie. Maar als je even wilt ontprikkelen of gewoon je huid wat rust wil geven — probeer het. Voor een week, een maand, of misschien zelfs alleen op zondag. In het ergste geval mis je je eyeliner. Maar het beste scenario? Je ontdekt een andere, misschien wel relaxtere versie van jezelf.
Ook proberen? Mijn tips voor een maand zonder make-up
- Zorg voor een simpele huidverzorging. Denk aan een hydraterende crème (Etos huismerk doet het prima!), zonnebrand en af en toe een masker.
- Vertel mensen dat je dit experiment doet. Scheelt lastige vragen — tenminste, meestal.
- Plan het in een periode zonder grote events (of gewoon: boeiend wat anderen denken).
- Blijf hydrateren en eet wat meer groente — cliché, maar bij mij werkte het!
Nieuwsgierig geworden? Probeer het gewoon. Misschien ben ik bevooroordeeld, misschien had ik geluk met mijn huid. Maar het was de moeite waard. En als je denkt: “meh, niks voor mij” — nou ja, dan lekker niet. In ieder geval is mijn lippenstift voorlopig met pensioen.
Heb je zelf zoiets gedaan of overweeg je het? Laat jouw ervaring of twijfels achter in de reacties — ben benieuwd hoe het bij anderen uitpakt. In ieder geval: succes, en misschien zien we elkaar binnenkort zonder filter in de koffiebar naast Centraal…