Even eerlijk: wie in Nederland dacht er tijdens die natte februarimaand niet minstens één dag – “ach, morgen was ik m’n haar wel weer”? Maar wat als je dat plan een hele week zou volhouden? Geen schuim, geen zoete geur van Andrélon, gewoon water en geduld. Klinkt spannend (of vies?), maar wat er echt gebeurt is… iets anders dan ik zelf dacht.

Waarom proberen mensen dit eigenlijk?

Op mijn werk sprak een collega (zo’n health freak, drinkt haverkoffie) er pas over. Zij wast haar haar al maanden zonder shampoo en beweert dat haar hoofdhuid niet meer jeukt. En in m’n groepsapp riepen er laatst meerdere vrienden dingen als: “shampoo is overrated!” of “die natuurlijke oliën moet je beschermen!”. Toegegeven – zou het écht verschil maken? Of is het toch vooral zo’n hype uit Amsterdam-West?

Dag 1–2: Toch wat ongemak

ik geef toe – het gevoel was op dag één gewoon prima. Maar de tweede dag – tsja, alsof ik met een onzichtbaar vet petje liep. Zelfs in de Kruidvat knipperde ik onbewust naar de shampooflessen. Toch hield ik vol, want volgens fora (en m’n buurvrouw) is die eerste vetlaag ‘gewoon je hoofdhuid die zichzelf beschermt’. Of dat nu wetenschappelijk klopt, weet ik niet, maar het klinkt logisch.

Dag 3–5: Minder vet dan verwacht

Op dag drie dacht ik eigenlijk dat ik nu echt snel naar de douche zou rennen. verrassend genoeg viel het mee. Na grondig spoelen met water (en wat gefrutsel met de vingers) begon mijn haar er… niet beter, maar ook niet slechter uit te zien. In de ochtend voelde het iets volumineuzer, minder “slap” – zou dat puur toeval zijn? Mijn moeder claimt dat “het haar zich reinigt als je het met rust laat”, al weet ik niet of ze dat uit Libelle of TikTok heeft.

• Voordelen: Geen jeuk, iets minder snel vet aan de wortels (maar dat kan toeval zijn…)
• Nadelen: Stylingproducten eruit spoelen met alleen water? Vergeet het maar.
• Geur: Geen drama — als je goed spoelt, ruikt niemand het. Hopelijk.

Dag 6–7: Wenning of zelfbedrog?

Op dag zes viel mij op dat ik minder vaak met mijn handen door het haar zat. Misschien berusting, misschien luiheid. Echt fris voelde het niet – maar ook niet schmutzig zoals ik vreesde. Wat wél opviel: mijn haarpunten voelden minder droog dan anders. Ik heb dun haar, dus normaal gesproken worden de puntjes snel broos van de shampoo. Misschien is dat voordeel #1?

Wat zeggen experts eigenlijk?

Recent las ik op de site van het UMC Utrecht dat te vaak wassen de natuurlijke balans van je hoofdhuid kan verstoren. Dermatologen raden soms zelfs maar eens per week shampoo aan, vooral bij gevoelige huid. Toch geldt: één weekje geen shampoo is voor de meeste mensen geen probleem – maar gebruik je veel haarlak of gel, dan wordt het wél lastig. In dat geval kun je het best een milde shampoo kiezen, zoals die van Etos eigen merk.

Gekke ontdekkingen van een gewone week zonder shampoo

• Mijn haar werd niet per se vetter — dat verbaasde me echt.
• Minder roos – misschien toeval, misschien gewoon een goede week.
• Minder klitten – als je goed borstelt voor het douchen tenminste.
• Styling bleef niet goed zitten zonder producten. Logisch, maar toch.

Ik vraag me af hoe dat na een maand zou zijn… Misschien voor iemand met krullen nog interessanter dan voor stijl haar als het mijne.

Tips als je het zelf wilt proberen

1. Start in het weekend – zo kun je thuis wennen zonder gêne.
2. Gebruik een borstel van natuurlijke haren (HEMA heeft fijne).
3. Spoel je haar extra lang met warm water.
4. Was wél je hoofdkussen vaak – vooral als je zweet ‘s nachts (daar kom je snel achter).
5. Gebruik droogshampoo alleen bij hoge nood, anders verpest je het effect.

niet iedereen zal fan zijn, dat snap ik. Maar wie weet bevalt het je verrassend goed. In ieder geval, het was minder spannend dan gedacht — en behoorlijk leerzaam.

En nu?

Inmiddels gebruik ik om de paar dagen een milde shampoo. Helemaal stoppen? Nee, dat zie ik mezelf toch niet doen. Maar m’n haar is er niet slechter van geworden — eerder relaxter. Dus, probeer het zelf eens een week en deel je ervaringen hieronder. Misschien werkt het bij jou weer héél anders… in het ergste geval, is er altijd nog Andrélon.