Toevallig hoorde ik vorige maand in de Jumbo iemand fluisteren: “Doe een ui in de vriezer en je zult versteld staan.” Oké, klinkt als nonsens, dacht ik — maar nieuwsgierigheid won. Is het een kookhack of ga je eindigen met slappe, rare groente waar niks meer mee kan? Nou, ik heb het uitgeprobeerd. Tijd om de ongemakkelijke waarheid én onverwachte voordelen te delen.
Waarom zou je in hemelsnaam een ui invriezen?
Niet eens als geintje — steeds meer mensen delen op TikTok en in Facebook-groepen deze bizarre tip. Mijn buurvrouw uit Rotterdam zweert erbij: “Nooit meer tranen bij het snijden.” Maar klopt dat wel? En wordt een ingevroren ui niet gewoon… snot?
- Tijdwinst: Je uien zijn alvast gesneden, klaar voor gebruik.
- Minder verspilling: Overschot uit de Turkse winkel? Gooi ze in de vriezer, zonde om voedsel weg te gooien.
- Minder tranen: Daar zijn de grootste meningen over — hierover straks meer.
Wat gebeurt er écht als je ui in de vriezer stopt?
Eerlijk: ik was sceptisch. Dus, halve zak uien uit de Plus, in een diepvrieszak gestopt. Direct heel of alvast gesnipperd? Beide geprobeerd. Na een nacht — dat kondigde zich al aan — werden de uien zachter. Logisch ook, water in groenten zet uit bij bevriezen. Resultaat: de structuur is nooit meer zoals vers, maar de smaak blijft redelijk. Toch, voor een salade — nee, bedankt. Maar in de nasi of soep, werkt het prima.
Grootste verrassing: tranen verdwijnen (bijna)
Collega Roos bevestigde het: ingevroren ui snijden is ineens appeltje-eitje. Geen gezeur met prikkende ogen. Volgens mij komt dit doordat de celstructuur kapotvriest en de fameuze ui-enzymen niet meer loskomen. Wetenschappelijk niet waterdicht bewezen, maar het effect merkte ik echt.
Hoe pak je het handig aan?
Nee, niet gewoon hup – een hele ui met schil erin smijten. Dit werkte voor mij:
- Schil en snijd de ui — blokjes of ringen, hoe je maar wilt.
- Stukjes los in een zipzak, max. één laag, anders krijg je een klomp uiijs.
- Labelen! Drie weken later ben je vergeten wat er in die zak zat, geloof mij.
- Wil je minder geur? Wikkel ze nog extra in bakpapier of een goed sluitende doos, anders ruikt alles in je vriezer naar shoarma…
En haal ze er direct voor gebruik uit. Ontdooien is geen goed idee (wordt een soort lekkende spons), gewoon bevroren bakken of koken.
Voor- en nadelen kort op een rijtje
Even voor het overzicht, want ja, er zitten haken en ogen aan:
- Plus: Voedselverspilling voorkomen, sneller snijden, minder tranen.
- Min: Textuur nooit meer als vers — voor rauw niet echt lekker.
- Plus: Handig voor soepen, stoofpotten, gebakken gerechten.
- Min: Niet elk gerecht wordt er mooier van (die zachte ui in je hamburger werkt niet…).
Overigens, mijn moeder houdt vol dat verse ui altijd beter is. misschien heeft ze gewoon gelijk…
Is dit een blijvertje?
Zou ik het weer doen? Voor snacksalades — absoluut niet. Maar in een drukke werkweek, wanneer je snel nasi of pastasaus wilt maken… Waarom niet? In veel Amsterdamse huishoudens wordt het volgens mij stiekem al een trend. In het ergste geval ruikt je vriezer wat gek. In het beste geval snijd je nooit meer met tranen in je ogen — en ja, die kant van het verhaal vind ik wel wat waard.
Kortom, het is het proberen waard… Of heb je zelf nog rare bewaartips? Gooi ze gerust in de reacties, altijd leuk om wat nieuws te horen.
