Stel: je staat in de Albert Heijn, toevallig naast je buurvrouw die je jaren niet gezien hebt. Er valt een ongemakkelijke stilte. Wat nu? Een onschuldige regel van drie seconden – waar bijna niemand over praat – kan letterlijk elk gesprek redden. Opvallend: in mijn vriendenkring kende vrijwel niemand deze tip, tot we het vorige maand in ons groepsappje bespraken.

Wat is de 3-secondenregel eigenlijk?

Heel simpel: als je een vraag stelt, een opmerking maakt of zelfs alleen oogcontact hebt, wacht je drie seconden. Niet meteen invullen, niet ratelen. Gewoon wachten. In die drie seconden geef je je gesprekspartner ruimte om te reageren. En raad eens – vaak ontstaat er dan ineens wél een echt gesprek.

Die eerste drie seconden lijken misschien eindeloos – zeker als je net als ik soms nerveus wordt in sociale situaties – maar ze zijn goud waard.

Waarom werkt dit?

Mijn collega vertelde laatst: “Ik dacht altijd dat stiltes ongemakkelijk zijn. Maar sinds ik langer stil ben na een vraag, krijg ik zoveel betere antwoorden.” En dat klopt. Veel mensen – Nederlanders, inclusief mezelf – vullen stiltes in uit angst voor ongemak. Maar daardoor sla je het échte moment van verbinding over.

Onderzoek (de Universiteit van Amsterdam deed er jaren geleden nog een studie naar) laat zien: na gemiddeld 2,7 seconden stilte zijn mensen meer geneigd om dieper te praten. Vreemd en toch herkenbaar.

Hoe pas je het toe in het dagelijks leven?

• Bij vergaderingen: stel een vraag en wacht. Echt wachten! Zelfs als je manager al zuchtend op zijn horloge kijkt.
• Tijdens dates: geef geen drie monologen achter elkaar. Wachten zorgt voor wederzijds interesse. M’n vriend uit Rotterdam zweert erbij – en ik geloof hem.
• Op feestjes: stel een open vraag en tel in je hoofd tot drie. Wedden dat er meer uit komt dan ‘ja, gezellig’?

Eerlijk: ik vergat gisteren zelf die regel tijdens de koffiepauze bij Hogeschool Utrecht. Resultaat? Een gesprek liep dood. Toen ik me later betrapte dacht ik: “Zie je nou wel, die drie seconden had ik nodig gehad…”

Lastige situaties? Juist dán werkt het

Niet alles is simpel. Soms zegt iemand niks terug – of kijkt je alleen maar raar aan. Misschien ligt het aan de dag, of ben je gewoon niet hun type (is mij ooit gebeurd, niet erg…). Toch: als je regelmatig oefent met die kleine pauze, merk je dat de meeste mensen wel degelijk op je inhaken.

Overigens: ik ben geen communicatietrainer, maar vrienden zeggen vaak dat het ‘rustig uitpraten’ met deze tactiek veel makkelijker lukt. In het begin voelt het ongemakkelijk, maar dat slijt snel.

Handige tips om de 3-secondenregel te onthouden

• Denk aan een verkeerslicht: rood = stil, oranje = nadenken, groen = praten.
• Knoop er een ritueeltje aan: tel zachtjes tot drie in je hoofd – of stiekem onder de tafel even tikken.
• Merk op hoe vaak mensen een stilte meteen weggrappen. Doe het eens niet, en zie het verschil.

Misschien werkt het niet altijd — hoewel, bij mij gaat het meestal goed. Maar eerlijk: je zult jezelf verbazen wat drie seconden kunnen doen. In je gezin, op werk, of gewoon in de Jumbo om de hoek.

Tot slot – ga het eens proberen!

Ik ben benieuwd: wie van jullie kende deze 3-secondenregel al? Of heb je zelf nog andere gesprekshacks? Laat het vooral weten hieronder — ik ben niet de enige nieuwsgierige 😉 In elk geval: de volgende keer dat je midden in een ongemakkelijke stilte raakt… neem die drie seconden. Misschien verandert het alles — of nou ja, een beetje dan.